Eve dönüş…
22 Eylül 2008
Döndük evimize.
Bakıcı krizimizi atlattık ve döndük.
Yıldız bizimle artık, yaklaşık üç haftadır. Türkmenistan’lı... Bu sefer kesinleşmeden herhangi birşey yazmak istemediğimden beklemiştim. Ama şükür k i bu sefer işler yolunda gitti.
Lâl odasını ve oyuncaklarını çok özlemiş. Oyuncaklarını sanki ilk defa görüyormuş gibi özlemle kucakladı. Açıkçası bu kadar kolay adapte olmasını beklemiyordum, özellikle Bayramoğlu’ndaki çayır çimen özgürlüğünden sonra... Yine de haftasonları gittik anneanne ve dedeyi ziyarete.
Yağmurla uyandığımız son İstanbul sabahlarından sonra içimi açacak birkaç Bayramoğlu fotoğrafı ve notlar;
Sabah kahvaltıdan sonra genel temizlik yapılır. İşte temizliiiik ferahlık evlereee, hem de hiç durulamadaaan kurulamadaan : )
 |  |
Kahvaltıdan sonra anneanne ile sabah yürüyüşe çıkarken...
Bahçede oyalanabilecek dünya şey varken tercihi pergulenin ayağı etrafında şarkı söyleyerek dönmek : )
Kazara düşmüş dizi sıyrılmış. Durduk yere birden aklına geliyor, açıyor, uf uuuf diye anlatıyor birşeyler. Bazen kendi kendinin bacağını da öpüyor, resmedilemedi : )
Annesinin terliklerini de getirirmiş...
Uyukudan önce hamak keyfi...
