11.ay muayenesi ve talihsiz bir bekleyiş hikayesi

11. ay muayene sonuçları çok iyi çıktı. Lâl’in artık hatıraları oluşmaya başladığı için son 4-5 aydır doktorunu görür görmez basıyor yaygarayı. Ama ne ağlamak! Doktorumuzun söylemesine göre ileride daha hastane sokağına girince ağlamaya başlayacakmış.
Bu muayenede vitaminlere devam edip etmemesine karar vermek üzere doktorumuz kan ve idrar tahlili istedi. Nasıl olur? Hadi kan alınırken kucağımıza oturtup oyalarız ama idrarı nasıl veririz diye kara kara düşünürken hemşire geldi ve bir torba bağlayacaklarını söyledi. İşte o günün macerası da bu torbanın bağlanmasıyla başlıyor.

Lâl çok büyük cesaret örneği göstererek kan alınırken azıcık sızlandı ama hiç ağlamadı. Gelelim torbayaaa!!! Yarım saat geçti yok, 1 saat geçti yok. Bu esnada bir biberon dolusu su bitirdi. Üzerine mama içti. Eli kulağında yaptı yapacak diyoruz. Yok. Bekledi mi gelmiyor işte. Annemin aklına geldi, lavaboya götürelim, musluğu açıp başında bekleyelim dedi. Yaşa annecim tecrübe böyle bişey işte, kesin olacak diye düşünüyoruz. 10-15 dk. lavabonun başında bekliyoruz. Tekrar kontrol ediyorum yok! Tekrar su içirelim. Eliyle ittiriveriyor biberonu, istemiyor. Bu arada hastane laboratuarında gelen geçen hâlâ yapmadı mı diye soruyor? I ıhh. Hadi tekrar lavabo başına.

Beklemeye başlayalı 2 saat oluyor neredeyse. Babasının aklına bardaktan bardağa su boşaltmak geliyor. Süper fikir! Geçiyoruz su sebilinin yanına, hemen onu uygulamaya başlıyoruz. Bu arada bezin açılıp kontrol edilme sıklığı 10 dk.ya falan düşüyor. Her seferinde yok. Kuzucum sıkıldı, babasının kucağında çoraplarını çıkarıyor, giymeye uğraşıyor. (sadece ayağının üstüne çorabını denk getirerek yaptığını sanıyor ama olsun) Bu işte bir tuhaflık var, mümkün değil artık diyorum ve dalıyorum tekrar bezine. Aman yarabbbbiii. Yapmış. Ama bezine. Aç kapa kaydı herhalde torbası : ( 3 saattir bütün uğraşlarımız boşa gitti. Daha da kötüsü Lâl fena halde sıkıldı ve uyuku saatini kaçırdığı için mahmurlaştı. Sonra ne mi oldu? Anne ve baba olaya el attı. Bu torbanın dibine denk gelen mini minnacık idrar örneğinin yeterli olacağına laborantları ikna ederek ayrıldılar hastaneden. Kuzucum da hemen yemeğini yiyip mutlu bir uyukuya daldı.