Var mı çözebilen?

29 Temmuz 2010


Derdini anlatacak kadar bir büyüse dedim
Sendelemeden yürüse, arkasında evliya çelebi gibi dolaştırmasa dedim
Bezden de kurtulursak tamamdır bu iş dedim
Dumanı üstünde yemeğe hasretim, kendi yemeğini yiyebilse artık dedim
Ne olurdu sabahları ben işe gidiyorken paçama sarılmasa, beni el sallayarak uğurlasa dedim
İki yaş sendromunu atlatırsak hayat daha kolay olacak dedim

Zaman akıyor işte… büyüyor…

Biliyorum bu inatlaşmaları da geçecek…

Gün gelecek inatlaşması yerini özgüven-kimlik arayışı gibi kavramlara bırakacak.

Ergenlik mi diyeceğiz biz buna?

Belki o güne kadar davranış bilimciler farklı bir isim bulacaklar buna… şöyle daha havalı… öyle ya rahmetli anannem ergenlik mi bilirdi sanki? Sanmam.

Bir varmış bir yokmuş gibi... Dondurasım var bu gece herşeyi.

3 yorum:

anne kaleminden 29 Temmuz 2010 08:58  

geçecek gökşen geçecek :) bunlar da geçecek ama yenileri gelecek... ve biz hep yanıbaşlarında olacağız :)))

aysencifci 29 Temmuz 2010 09:53  

Nasıl ki öbürleri geçti, çayı soğutmadan içebilmeye başladık, bez işinden kurtardık, bu inatlaşmada bir dönem. Sadece SABIR deyip sabredeceğiz. Sağlıklı olsunlarda.. Bilgin olsun, inatlaşma bir dönem pik yapıyor ama sonra azalıyor. Rahatlattı mı bilmem? Öpüyorum asi kızı ve seni

ayşegül 29 Temmuz 2010 09:54  

hiç bitmiyor değilmi :)
ve biz hem şikayet edip hemde hiç bitmemesini isteyebiliyoruz,ahh annelik ahh.

Yorum Gönder