Huzursuz bir gece

Dün akşam annanneden dönüş yaptık evimize. Lâl odasını özlemiş, ilk olarak hemen odasını kontrol etti, tek tek oyuncaklarına baktı, ayakkabı dolabını açtı, birer birer indirdi, konuştu ayakkabılarıyla. Ne zaman ki ablasının elinde biberonu gördü, yatma vakti komutu beynine sinyalleri gönderdi ve yatağına gitmek istedi. Yatırdım. Parmağıyla karşıdaki yatağını işaret etti, “anne uyu”. Tamam tatlım buradayım uyuyorum dedim. Cok cok cok, biberonu emme sesi geliyor odanın karanlığında. Artık sütsüz uyutmaya alıştırmalı diye konuşuyorum içimden. Bir müddet sonra, elinde biberonu kolunu havaya kaldırdı, içmemiş hepsini. “anne bitti” dedi. Tamam Lâl’cim dedim, üzerini kapattım ve karşısındaki yatağa geçtim. Yok hayır galiba geç-e-medim.  O benden önce davrandı, ayağa kalktı. Benim yattığım yatağı gösteriyor. “Anne oyda kucaaanda, Lâl uyu”. Lâl’cim orada uyunmaz, senin yatağın burası. Başını sallıyor iki yana “ı-ııhhh, Lâl oyda uyu”. Annecim senin yatağın çok güzel ama, bak arı maya burada, şişman burada, şimdi benim yanıma gelirsen onlar üzülürler yalnız kaldıkları için lütfen hadi yerine yat” diyorum. Ses yok, itiraz yok, garip bir bakış suratında. Ben de ona bakıyorum. Rengi bembeyaz. Lâl iyi misin? dememle başlıyor çıkartmaya. Öylece kalakaldım, panik yok, telaş yok. İzliyorum. Kimseye yardım için seslenemedim bile. Olduğum yerde kilitlendim. Tam bitti diyorum, bir parti daha kusuyor. Bitti diyorum arkadan bir daha başlıyor. 3-4 sefer yanılmıyorsam, içinde ne varsa çıktı. Bitince kendime geldim ben de. Ablasına seslendim. İçeri girdi bi çığlık. “Ay ne oldi burada?” “Banyoya geç, sıcak suyu hazırla, bir parça su getir, kolonya getir, babasına seslen... vızır vızır konuşuyorum. Kuzumda hiç ses yok, korkmamış bile. Sessizce benim çözülüşümü izliyor. Yıkadık pakladık, üzerini değiştirdik, yatağını değiştirdik ve bir gece için bizim odamızdaki park yatağına aldık. Babası uyuttu. Ben de yattım. Süt mü fazla geldi, sindiremedi mi, acaba bugün sahilde midesini mi üşüttü, ben nasıl da anlamadım yüzündeki ifadeden birşeylerin ters gittiğini falan diye düşünürken uyuku falan kalmadı tabi. Arada bir de kalkıp iyi mi diye bakıyorum. Sabah olmak üzereydi, uyumuşum.