Yarın ola hay’rola.
31 Mart 2009
Ağladım.
Çaresizlikten, sinirimden, yorgunluğumdan...
Ne doğaçlama yöntemler, ne edinilen tecrübeler, ne Montesseori, ne Ferber, ne pış pış, ne fış fış...
Olmuyor. Uyuku en büyük düşmanı...
Yatağına kendisi gitmek istiyor. Her akşam ki rutinlerimizin sonrasında, uyuku saati geldiğinde eimden tutuyor [minik Lâl uyu] diyor. Gidiyoruz yatağına, kucağında Şişman. Önce onu uyutuyor. Üzerini örtüyor. Açıyor. Örtüyor. Açıyor. Kendi üzerini örtüyor. Açıyor.
Bunalıyor yastığının ters yüzünü çeviriyor. Olmuyor yastığını ikiye katlıyor. Vazgeçiyor atıyor yastığı. Atınca sinirleniyor geri istiyor. [Anne heykes uyudu] diyor, [Evet uyudular] diyorum.
Herkesi tek tek sayıyor. Baba, abla, babanne, Eya, Dia, Abi ve aydede pek tabii...
[Anne göbeeemi kaşı] diyor. Ama bunu yüzüstü yatıyorken yapmamı istiyor.
[Sırtını kaşıyayım Lâl'cim] diyorum. Kıyamet kopuyor. [Göbeemi göbeemi]
[Tamam ama sırtüstü yat o zaman, bu şekilde göbek kaşınmaz] açıklaması yapıyorum.
İkinci kıyamet geliyor. O yüzüstü yatıyor, ben aralardan biyerlerden göbeğe ulaşmaya çalışıyorum.
Tam daldığını düşünürken, fırlayıp ayağa kalkıyor. Şişmanı veriyor, Tavşanı istiyor.
O da ne! Tavşanın üzerindeki kıyafetini çıkarıyor. [Tavtan badi giy].Tavşanın üzerindeki kıyafetin tavşana çok yakıştığı anlatılıyorum, vazgeçirmeye çalışılıyorum. Olmuyor. Boğazım kuruyor laf anlatmaktan.
Sinirlerim yay gibi fırlıyorum odadan dışarı.
[Anneee geeel. Cabuk geel anne.]
Acil durum sinyalini alan baba odaya dalıyor. 10 dk. sonra geliyor, uyudu diyor, beni kızdıracak bir iki laf atıp takılıyor.
Hepsini unutuyorum, rahat bir ohh çekiyorum.
Bugünü de kurtardık bakalım saat 23:30 itibariyle. Yarın ola hay'rola.
6 yorum:
Ben baba ne zaman böyle zafer kazanmış edasıyla gelse(genelde gündüz uykusunda oluyor bu), "İyi bundan sonra sen uyut" deyip çıkıyorum işin içinden. Aslında bence belki seninle inatlaşıyordur, gerçekten baba devreye girse, en azından bir düzen oturabilir.. Denemekte fayda var..
Lila'da bazen aynısını yapıyor.Benimle inatlaşıyor, ağlama krizine giriyor,yatıp yuvarlanmalar da cabası.Tek fark kavgası benimle olduğu zaman kimse onu yanımdan alıp sakinleştiremiyor, benim de kızdığımı anlıyor ve bu sefer paçamdan tutup çığlıklar ataya, beni kucağına al demeye başlıyor.Kucağıma alıp sessiz kalmaya devam ediyorum, bir süre sonra tüm ağırlığını üstüme verip bırakıyor kendini omuzuma...Baba şok için de kalıyor.Kiminle kavgalıysa onunla barışıyor sadece..Dışardakiler hiç ilgisini çekmiyor bu arada...
Arkadaşım, kızlarımız büyüyor.Ve sanırım bu hareketler tam olarak ''terrible two'' olduğumuzu gösteriyor.
Sanırım tüm nazlar anneye durumu yaşanıyor Gökşen'cim. Bırak bir süre baba uyutsun. Hem sinirlerini dinlendirmiş olursun biraz...
Berna, bu akşam uyuku saatinde ayaklarımı uzatıp kitabımı okuyorum. Babaya havale ettim bile :)
Özge, aslında uyuku düzeni dışında terrible bir davranışı yok ama o kadarı da olacak herhalde ne biliym??
Nilsu'nu annesi, Ne naz sorma. Sanırım çalışıyor olmamın da etkisi var, uyanınca annem olmayacak diye mi düşünüyor acaba??
Offff offf uyku saatleri bizim de bir zamanlar öyleydi binbir türlü talep ve talebe karşı verilen cevapların aksi yönde bir yığın farklı cins cins talepler :) Okuduklarım hiç yabancı gelmedi. Ama aralarda babaları devreye sokmakta fayda var. S.O.S Babalar :)
, [url=http://adyvmpvlhcaf.com/]adyvmpvlhcaf[/url], [link=http://zpjksacpgzsq.com/]zpjksacpgzsq[/link], http://tyoqjwfpjdom.com/
Yorum Gönder